Sevgili Arkadaşım;
Sen ne yaptın?
Aşık oldun. Senelerce seni senin sevdiğinden daha fazla sevsin istedin, uğraştın. Ah be sevgili arkadaşım bu zorla olmuyor ki. Ama sen ne yaptın. Uğraştın uğraştın. Duvarlarla karşılaştın. Ve zamanla bu hatalar yapmana sebep oldu. Sen hata yaptıkça kızgınlıklar oluşmaya başladı. Hatalarını telafi etmeye çalıştıkça daha çok sevdin daha çok hatalar yaptın. Ama neyseki pişman değilsin, kendini nasılsan öyle seviyorsun.
Öyle yaşıyorsun.
Herkes aynı ve düz çizgi üzerinde hayatını yürütemiyor di mi arkadaşım.
Bunu biliyorsun ancak herkes bilemiyor herkes anlayamıyor.
Neyse öyle yaşıyorsun demiştim ya gerçekten kendince ,herşeyinle yaşayabilen nadir insanlardan birisin.
Ama unuttuğun birşeyler var.
Herkes hayata ve kendine bu pencereden bakamıyor ki.
Zamanla olaylar insanlarda kalıpların ve önyargıların oluşmasına ve bunların kendilerini yönlendirmelerine izin veriyorlar. Birde bu benim kişiliğim ve geçmişim kalıplarıyla yaptıklarını ve yapamadıklarını akla ve mantıklarına uygun hale çok güzel getiryorlar.
Tabi ki bu en kolayı.
Evet sevgi bitmişse hiçbişey deme hakkım yok karşındaki insana. Ancak yorulmuş ve sıkılmışsa bu onun zayıflığıdır ama insanı üzüyor dimi arkadaşım.
Çıkmaz sokaklardan çıkamıyorum demek kolay yol (Dimi Kaan:))
Hele kafasından geçen gerçek düşünceleri seslendiremeyenlere ne demeli.
O yüzden sen nasılsa mutlusun ve sevgi dolusun ( hayatının bir parçasını kaplayan üzüntünün dışında) , nasılsa sen her yolda yürümeyi bilmesen bile yürümek için çaba gösterensin, nasılsa sen bir tanesin.
Seni seviyorum, sağlığına dikkat et gerisi nasılsa gelir.
Sevgiler...