Hayat kulağıma fısıldıyor. o kadar çok şey fısıldıyor ki aslında hiçbirşey duyamıyorum.
Duymayanların dünyasında artık bende duyamıyorum galiba.
Yooook arada bir fark var kafamda o kadar çooook cümleler var kiiii duymakta zorlanıyorum.
Allah sesleri algılayan ama bunları işine göre yorumlama becerisi vermiş bencil insanlara, hayatı tek başına yaşamayı marifet sayan insanlara kolaylık versin.
Artık kızamıyorum böylelere. Sadece üzülüyorum. Napimmmm???
Eğer hayat karşınıza alçakgönüllü, düşünceli, bilgisini kullanma becerine sahip, gerektiği zaman olgun olabilen insanlar çıkarsa şaşırıp kalmaz mıydınız???
Ama karşımıza böyle insanlar çıkmıyorsa bir sebebi vardır belki. Yeterince pozitif , yeterince kendimize dürüst değilizdir belkiiii...
Yanlış yapıyoruz galiba veya yapıyorum. Birşeyi farkettim( tabiki bu suyun kaldırma kuvveti gibi önemli bir keşif değil. sadece bugüne özel farkındalığım).
Hayatımızı seçimlerimizle ve kararlarımızla şekillendiririz. Bize düşen seçimlerimizi karar verdikten sonra değil vermeden önce düşünmek. Evet evet neden üzüldüğümü buldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder